طرح های توسعه روستایی

«ده» یا «قریه» به معنی سرزمین است. از نظر تقسیمات کشوری، «ده» یا «روستا» و یا «آبادی» در ایران، کوچکترین واحد سکونتی و اجتماعی-سیاسی است. کشور به چندین استان (دارای استاندار)، هر استان به چند شهرستان (دارای فرماندار) و هر شهرستان به چند بخش (دارای بخش دار) و هر بخش به چند شهر (دارای شهردار) و روستا (دارای کدخدا) تقسیم می شود. البته به مجموعه ای از چندین ده هم دهستان گفته می شود که مسئول آن دهیار نامیده می شود. 
مطابق سرشماری هایی که در کشور انجام می شود، به نقاطی که کمتر از 5000 نفر جمعیت داشته باشند روستا و به نقاط بیش از 5000 نفر شهر گفته می شود. البته استثنائاتی نیز (علیرغم ملاک مذکور) وجود دارد. مردم روستا، از طریق کشاورزی امرار معاش می کنند به همین جهت بعدها، در تعریف روستا، شغل کشاورزی نیز به عنوان اساس کار روستاییان اضافه گردید. البته تعاریف دیگری نیز از روستا (یا ده) در کشور وجود دارد که از مجموع آن ها می توان این تعریف را ارائه نمود. 

تعداد صفحات

18 صفحه

• هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.