روش بدست آوردن وزن المان های مدلسازی شده در برنامه SAP2000

یکی از مواردی که ممکن است در انتهای هر طراحی نیاز باشد، تعیین وزن المان‌های مورد استفاده در مدلسازی است. برنامه SAP2000 براحتی می‌تواند به شما مقدار وزن المان‌های مدلسازی شده را ارائه دهد. این مورد برای سازه‌های فولادی کاربرد بیشتر دارد. برای سازه‌های بتنی نمی‌توانید با این روش وزن میلگردهای مصرفی را تعیین نمایید زیرا وزن آنها به مقدار قابل ملاحظه‌ای به نقشه‌های اجرایی تهیه شده بستگی دارد.
بهتر است وزن آنچه مدل می‌شود (مهاربندها، ستون‌ها، تیرها و ...) را از نوع Dead و هر آنچه بعد از اسکلت روی سازه می‌آید (مثل نازک کاری‌ها و کفسازی) را به عنوان SuperDead معرفی نمایید. برای بار مرده ضریب Self-Weight Multiplier بایستی یک و برای بقیه بارها از جمله SuperDead صفر باشد. در مسیر Define menu > Load Patterns می‌توان الگوهای بارگذاری را تعریف نمود. در کادر ظاهر شده و در بخش Self-Weight Multiplier ضریب 1 به یک حالت بار بدین معنی است که 100% آنچه مدل شده (براساس چگالی تعریف شده برای مصالح آنها) شامل آن حالت بار است که بایستی برای بار مرده 1 و برای بقیه بارها صفر داده شود. اینکه بخواهیم دو حالت بار تعریف نماییم و یکی برای وزن اسکلت مورد استفاده قرار گیرد و دیگری برای بارهای مرده دیگر سازه (مثل وزن نازک کاری) کار اشتباهی نیست ولی لزومی هم ندارد مگر برای طراحی سقف‌های کامپوزیت که بدون شمع بندی اجرا می‌شوند که در این حالت بارهای قبل از گیرش بتن (بدون نازک کاری و سربارهای وارده) در طراحی مهم است. در این حالت بایستی دو نوع بار مرده تعریف نماییم. یکی بار مرده Dead با ضریب 1 برای وزن اسکلت و دیگری Super Dead (در بخش Type گزینه Super Dead برای آن انتخاب شود) برای در نظر گرفتن سربار مرده. برای بقیه حالات نیازی به ایجاد دو نوع بار مرده نیست مگر هدف خاصی داشته باشیم.

در این فیلم کوتاه روش بدست آوردن وزن المان‌های مدلسازی شده در برنامه SAP2000 آموزش داده شده است.

در صورت داشتن هر گونه سوالی با بخش مشاوره آنلاین ما تماس بگیرید.

تهیه و تنظیم: مهدی علیرضایی.

• هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.