7867_825_225.jpg
  • 7867_825_225.jpg

انواع اتصالات سازه‎های فولادی

۳ نفر

بروزرسانی شده در ۱۴۰۲/۱۲/۷ ۰۸:۳۱:۴۱

در این ویدئوی آموزشی انواع اتصالات تیر به ستون شامل اتصال با ورق بال، اتصال به وسیله ورق جان، اتصال با ورق انتهایی و اتصال به وسیله نبشی نشیمن بررسی می شود و همچنین  میزان صلبیت این اتصالات با هم مقایسه خواهد شد. اتصال تیر به تیر ، ورق های زیر سری تیر و کف ستون ها نیز به صورت …


۲,۹۰۰ تومان

شرح محصول
راهنما محصول
دیدگاه ها

 آشنایی با انواع اتصالات:

چکیده

در این جلسه  با انواع اتصالات آشنا خواهیم شد، و نحوه اتصال تیر به ستون متصل و اتصال تیر به تیر  چگونه صورت می گیرد. همچنین انواع اتصالات را از لحاظ صلبیت و اجزا تشکیل دهنده با یکدیگر مقایسه کنیم و در نهایت کف ستون ها و ورق های زیر سری تیر ها را توضیح می دهیم. و در ادامه ضوابط آیین نامه ای اتصالات رو نیز مرور می کنیم. 

مقدمه

اتصالات از انواع ساده و و صلب تشکیل می شوند. اتصال ساده برش را انتقال داده و اتصال صلب علاوه بر برش،  لنگر خمشی را نیز انتقال می دهند. 

اتصال کاملا صلب و یا اتصال کاملا ساده وجود ندارد، در صورتی که نموار لنگر دوران را برای اتصالات رسم کنیم، اگر نمودار اتصال دارای شیب زیاد باشد در آن صورت اتصال را صلب طبقه بندی کرده و در صورتی که شیب نظیر نمودار اتصال کم باشد و یا به عبارتی چرخش نسبی اجزا متصل شده دارای مقدار زیادی باشد، اتصال را ساده طبقه بندی می کنیم. و  حالت حد وسط را اتصال نیمه گیر دار اطلاق می کنیم. 

انواع اتصال 

اتصال با ورق بال

در این اتصال بال های تیر به ورق جان ستون متصل می شود. ورق اتصال می تواند کله گاوی که دارای عرض افزاینده و ورق بال که دارای عرض ثابت است، باشد. علاوه بر بال، جان تیر هم با یک ورق متصل می شود. 

 اتصالی که با استفاده از ورق بال بر قرار می شود، دارای مقدار گیرداری بیشتری نسبت به سایر انواع اتصالات است. زیرا که  لنگر خمشی بیشتر از طریق بال ها منتقل می شود، و برش از طریق جان ها انتقال می یابد. بنابراین در صورتی که ما تنها جان را متصل کنیم اتصال به صورت ساده عمل می کند و در صورتی که بال را متصل کنیم لنگر خمشی منتقل شده و اتصال گیردار تلقی خواهد شد. 

اتصال با ورق جان

ممکن است جان تیر از طریق ورق و یا از طریق نبشی به ستون اتصال یابد. در صورتی که تنها اتصال از طریق جان تیر برقرار شود گیرداری اتصال کمتر بوده و اتصال ساده خواهد بود و به این دلیل است که برش عمدتا از طریق جان انتقال می یابد، در صورتی که بال ها را در داخل اتصال مقید نکنیم با توجه به این که لنگر خمشی عمدتا از طریق بال ها انتقال می یابد اتصال قادر به عملکرد گیردار نخواهد بود. 

اتصال با ورق انتهایی

در این اتصال، هم بال ها و هم جان تیر در  انتقال نیرو مشارکت می کنند. ورق های انتهایی  دارای 3 حالت هستند که در حالت اول ابعاد ورق انتهایی فراتر از ابعاد تیر نمی رود. در حالت دوم ارتفاع ورق اتصال بیشتر از ارتفاع تیر است و این مسئله منجر به افزایش گیرداری اتصال می شود. حالت سوم علاوه بر ورق اتصال، استیفنر هایی نیز به ورق انتهایی و تیر متصل می شوند و این مسئله به صورت مضاعف باعث افزایش گیرداری اتصال می شود. 

اتصال با نبشی نشیمن 

این اتصال دارای 3 حالت است. یا نبشی نشیمن به صورت تنها به کار برده می شود که یک نبشی در پایین تیر به بال تیر جوش داده شده و از طرف دیگر توسط جوش یا پیچ به بال ستون متصل می شود. در حالت دیگر در قسمت فوقانی نیز از نبشی استفاده می شود و اتصال از طریق هر دو بال برقرار  می شود. در حالت اول اتصال کاملا ساده بود اما در حالت دوم مقدار گیرداری بیشتر می شود. در حالت دیگر  دو عدد نبشی جان نیز به اتصال اضافه می شود،  این حالت نیز مجدد اتصال ساده بوده اما دارای گیرداری بیشتری نسبت به دو حالت قبل است و دارای کاربرد بیشتری است. 

مقایسه میزان صلبیت اتصالات 

نمودار لنگر در برابر دوران اتصالات مختلف ترسیم می شود، و همان طور که گفته شد، نموداری که دارای شیب بیشتری است دارای گیرداری بیشتری نیز می باشد. 

طبقه بندی اتصالات از بیشترین گیرداری تا کمترین گیرداری عبارتند از : 

  • اتصال با ورق بال
  •  اتصال با ورق انتهایی همراه با استیفنر
  •  اتصال با ورق های انتهایی با ابعاد بزرگتر از تیر و بدون استیفنر
  •   اتصال با ورق های انتهایی با ابعاد برابر با تیر و بدون استیفنر
  •  اتصال با نبشی نشیمن فوقانی و تحتانی به همراه نبشی های جان
  •  اتصال با نبشی نشیمن فوقانی و تحتانی
  • اتصال با نبشی نشیمن تحتانی
  •  اتصال با دوبل نبشی جان. 

اتصال تیر به تیر 

هنگامی که بناست تا تیر های فرعی را به شاهتیر ها متصل کنیم، این اتصال توسط نبشی های جان انجام می شود.

کف ستون و ورق زیر سری

هنگامی که ستون بناست تا بر روی فنداسیون قرار بگیرد، و بار خود را به آن منتقل کند می بایست یک ورق بین ستون و شالوده قرار بگیرد تا بار بتواند بر روی سطح بشتری توزیع شود. در صورتی که ورق کف ستون تعبیه نشود و بار از طریق سطح کمی تنها به اندازه مساحت ستون انتقال یابد باعث شکست شالوده بتنی می شود. 

می بایست ابعاد کف ستون را شامل عرض، طول و ضخامت با توجه ضوابط آیین نامه طراحی شود. موارد مشابه با کف ستون  در ارتباط با ورق زیر سری تیر صدق می کند. 

در ادامه ضوابط آیین نامه طراحی کف ستون ها و ورق زیر سری تیر مرور می شود. 

منبع:

«دپارتمان سازه سامانه کارگشا»